Boek binnen, met de post, van de Western Isles. ´Weaving songs´. Dichter Donald S. Murray voegde al de teksten samen die hij schreef rond het weven van Harris Tweed. Zijn vader deed het, zijn leven lang. De getouwen zijn stom geworden. De dorpjes waar in alle vijftien huisjes wel iemand wat op touw had staan liepen leeg. Nu roepen de gedichten een bijzondere wereld weer tot leven. Zoals het tweed het leven kleur gaf en warmte.
Eén van de gedichten gaat over de seizoenen en de patronen. Tweed kent een beperkt aantal traditionele patronen, elk met een eigen naam, een eigen associatie. Je komt ze hier tegen.
Seizoenen weven 1
Onder makrelen luchten van het voorjaar
zouden de scholen visgraat op zijn getouw verschijnen.
Wanneer de regenwolken door de zomer joegen
weefde hij effen en ook ruiten, vier bij vier.
Korenaren sloeg hij in wanneer de oogsttijd viel
en anderen knopen sloegen rond de garven graan.
De korrels op de brede doek
lagen als zaad, door storm over het veld gejaagd,
en in de winter, guur en koud,
nam hij de kleur van tartans, haken, schaduwen,
zoals hij zat daar voor het vuur,
met op zijn dijen vlammende patronen.
Weaving Songs 1, p 30
