Dank, een en al dank:
dank voor de stille aarde,
voor de geur van het blad op de grond…
In zijn gebedenboek voegt Jim Cotter per seizoen een kantiek toe. Vandaag vertaal ik het danklied voor de winter. De rotsen uit Wales hebben een ander beeld nodig bij ons. De uiterwaarden, vol water? De stilte van de bossen? De stille tuinen? Teksten zoals deze zijn steeds weer een aanzet voor eigen beelden.
A song
for the winter
Thanks,
thanks above all:
thanks for the quiet earth,
for the uncompromising rocks,
for the great rains,
for the mantle of snow,
for the tracery of the trees,
for the restful fog,
for the invigorating cold,
for the sharpness of the stars,
for the fullest of moons,
for the wise boundary of death.
Thanks, thanks above all.
Dank, een en al dank:
dank voor de stille aarde,
voor de geur van het blad op de grond,
voor de dagen vol regen,
voor de mantel van sneeuw,
voor de ijzel in de bomen,
voor de stille nevels,
voor de scherpe kou,
voor het fonkelen van de sterren,
voor de maan, voller dan ooit,
voor de wijze grens van de dood.
Dank, een en al dank.
Jim Cotter, Out
of the Silence, into the Silence, 467, vertaling Roel A. Bosch
