8 april – 17 juni: 15 april
10 weken studieverlof: de betekenis van keltisch-christelijke spiritualiteit voor de christelijke gemeente nu en morgen. Een regelmatig verslag.
Het stof is wat aan het zakken. De acht dagen van Pasen sluiten vandaag. Sommige liederen en gedachten uit de Paaswake en de viering van Paasmorgen dansen soms zo weer naar binnen. Lichte woorden, woorden vol licht, lichte klanken, klanken vol leven waren erbij. Psalm 114 in de Paaswake, met die vreemde intervallen in de versie van Psalmen voor Nu, kan nog lang nazoemen. ‘Als God het wil, dan breken de rivieren uit de rots…’ Op zoek naar rivieren, beekjes, een stroompje uit de rots. Dat is studieverlof.
(Vanochtend als gast in een andere kerk geweest – het kostte me wel een paar uur weer te herstellen. Wat een agressie in dat orgelspel. Om het even welke melodie werd ingekapseld in een lawaaiige brij. Dan duurt het even voordat het weer kan stromen.)
Tussendoor deze week een artikel geschreven voor de Elizabethbode: ‘Leve de schepping!’ Ik merk dat ik het niet zó alleen maar ‘leve de schepping!’ kan schrijven. Er is ook die andere ervaring, verraderlijke schepping, zorg, ziekte, ontzag. Naast Psalm 8 ook Psalm 29. Of doe ik dan te moeilijk? Benieuwd of ik een zelfde artikel op 17 juni heel anders zou gaan aanpakken!
Gisteren verjaardag gevierd. Maaltijd voor vrienden en familie, een huis vol. Voor 25 mensen rijsttafel. Niet typisch keltisch, maar ík zie de link wel. Genieten van het goede, delen in vriendschap; met zorg omgaan met eten en drinken. Dat hoeft niet per se met mede (honingwijn) en schapenvlees, of gezouten papegaaiduikereieren…
Ik lees Psalm 84, de versie van Jim Cotter, en die van Oosterhuis. ‘Het groene huis op de heuvel’, bij Oosterhuis, – die jongen van de zwaluw, daar ben ik er één van. Cotter: your Spirit makes a home deep within us:
let us welcome and delight in your presence. …
Those whose strength is in you, …
they become springs of healing for others.
Uit elke Psalm springen weer nieuwe naar boven.
