8
april – 17 juni: 2 mei

Geen
theologie voor ontbijt dit keer, maar een gesprek over invasieve soorten: de
grey squirrel en een plant genaamd ‘raggy’, als ik het goed heb, in Engeland,
en een heleboel soorten in Australië. Iedereen hier heeft verstand van natuur,
en deelt daar graag in uit. Twee vrijwilligers uit Australië zijn overgekomen, dat
verbreedt de input aanzienlijk. De St Aidan and St Hilda-community heeft daar
ook nogal wat leden, vandaar.
Natuur en geloof zijn voor mij altijd een vanzelfsprekende combinatie geweest,
maar in de gangbare theologie is dat meestal maar een bijkomstigheid, zelfs wat verdacht. ‘Natuurlijke theologie’ was lang een grote zonde. Tot in onze psalmberijming komt dat terug: na de constatering in Psalm
8, dat Gods glorie aan de hemel te zien is, volgt het woordje ‘maar’: pas uit
de mond van mensenkinderen komt het verlossende en God lovende woord.
Wat dat lovende woord betreft: ondertussen besluit ik niet alle gebedstijden
meer te volgen. Bij de anglicanen wordt helemaal niet gezongen, alleen zo
toonloos mogelijk met stem en tegenstem gelezen; in de kelder van de Open Gate is
wel muziek en zang, maar na een week vrolijkheid en vanzelfsprekendheid op Iona
moet ik me hier toch anders instellen. Ik mis mijn zingende medereizigers hier
wel, zeg! De CD-tracks vooraf en na afloop klinken mij als muzak in de oren.
Wat ben ik een lastige gast… Dus neurie ik in mijn kamer vrolijk de
meegebrachte Ionaboekjes door. Kan ook.

’s Middags over de greenshiels gelopen. In de middeleeuwen leefden hier de
boeren met hun koeien. Van de huiden van de stierkalfjes werd de vellen
gesneden waar de mooiste boeken op gemaakt werden, waaronder het Lindisfarne
Gospel. Nu is het ruige grond. Maar alle kleuren van de gospels kom ik er
tegen. Duinzand, rijk van armoede.

Vandaag Psalm 100. ‘You are creating us’, zingt Cotter, wij niet God, zegt
Oosterhuis. De schepping gaat door, altijd verder.
Dank daarvoor
en gezegend
Gij die uw gemeente
bijeenhoudt.

10 weken
studieverlof: de betekenis van keltisch-christelijke spiritualiteit voor de
christelijke gemeente nu en morgen. Een regelmatig verslag. Aan het slot steeds
aandacht voor de Psalm die ik vandaag las, in de versies van Huub Oosterhuis,
150 psalmen vrij, en soms ook Jim Cotter, Out of the Silence into the Silence,
of de voorlopers daarvan, By stony Paths, A version of Psalms 51-100 en A
version of Towards the City, Psalms 101-150.