8
april – 17 juni: 15 mei
Nog
steeds is het Rogationstide, bidtijd voor gewas en arbeid. Vandaag in de
kelderkapel een tekst van Julian of Norwich:
Zorg voor je tuin.
Graaf een greppel
ploeter en zweet
keer de aarde ondersteboven
zoek de diepte
en geef de planten op tijd water.
Ga door met werken
en zorg dat zoete rivieren gaan stromen
en dat goede vruchten in overvloed
tevoorschijn komen.
Neem dit eten, neem dit drinken,
draag het op aan God –
dit is je ware eredienst!
volkstuin in Berwick, bij de monding van de Tweed
Echt een heet hangijzer hier in de Community, net als in heel kerkelijk
Groot-Britannië: het homohuwelijk. Het verdeelt kerken, speelt mee in
bisschopsbenoemingen, maakt mensen wantrouwig. In de twee weken hier merkte ik
hoe gevoelig het ligt. Zo nu en dan een hint, en dan gauw over iets anders
praten. In die zin is Iona zeldzaam, lijkt het, en uitgesproken ‘liberal’,
zoals ze dat hier zeggen. Ieder die in hier evangelische en orthodoxe kring
zoekt naar een realistisch gesprek, op basis van feiten en kennis heeft het
moeilijk. Emotie alom, en uitspraken als: ‘Mensen die kiezen voor homo zijn
moeten het zelf maar weten.’
Toch, nu ik een paar weken hier ben ontstaat toch een open en stevig gesprek
over het onderwerp. Een van de deelnemers verzucht: ‘We doen hier nooit iets
met het oude testament, in de kerk wordt het niet gelezen, nooit een preek erover.
Daarom kunnen we ook niet omgaan met het wegen van teksten, het plaatsen in de
context, de verhouding tussen de plaats van woorden in de bijbel en het
dagelijks leven. Iemand die zomaar een gebod uit Leviticus aanhaalt als
doorslaggevend bewijs dat God tegen homo’s is, en vervolgens boos wordt als je
vraagt waarom we dan geen lichamelijk contact tussen ongestelde vrouwen en
anderen verbieden, en waarom we mensen die een dode hebben afgelegd niet naar
het badhuis sturen.’
Dit gaat allemaal niet over keltische spiritualiteit. Of toch wel? Als
verbondenheid daarin een kernwoord is, en een positief mensbeeld, dan moet het
toch mogelijk zijn om buiten de kaders van oude regels van moraal te stappen?
Vandaag
Psalm 113. Een Psalm op weg naar Paasfeest, met tekenen van hoop. Maar klinken
de woorden niet te goedkoop?. Jim Cotter maakt een heel eigen versie. ‘De
onvruchtbare wordt moeder van kinderen’, een woord dat gauw al te gemakkelijk overkomt,
wordt bij hem:
Ruth volgt Naomi naar haar nieuwe huis,
Rahab en Tamar vinden vinden hun plaats in het verhaal,
we herkennen de momenten van bevrijding,
de geest van ontzag overvalt ons,
de kracht van mededogen breekt zich baan.
We kunnen het aanvullen,
de keuze van mensen voor het delen van
liefde krijgt de ruimte,
de aarde draagt vrucht, tot zegen van ieder.
10 weken studieverlof: de betekenis van keltisch-christelijke spiritualiteit
voor de christelijke gemeente nu en morgen. Een regelmatig verslag. Aan het
slot steeds aandacht voor de Psalm die ik vandaag las, in de versies van Huub
Oosterhuis, 150 psalmen vrij, en soms ook Jim Cotter, Out of the Silence
into the Silence, of de voorloper
daarvan, Towards the City, A version of Psalms 101-150.
