herplaatsing van 16 December
2008

Ik houd van Kerstvieringen. Dat is maar goed ook, in mijn
beroep. Dus zei ik ja, toen ze vroegen of ik ook mee wilde werken aan het
feestje in het Woon- en Zorgcomplex in mijn wijk. Daar wonen heel wat
gemeenteleden, andere zijn er actief, vier tot zes keer per jaar is er een oecumenische
viering, een goede plaats om te zijn. De inhoud is helemaal in handen van
bewoners zelf, maar een koortje helpt bij zingen, en of ik mee wil doen? Hier
of daar de tweede stem bij een bekend lied, dat zou prachtig zijn.

Zo voeg ik me bij een bont oefengezelschap. De ene kent dit,
de ander dat. De ‘roos ontloken’ komt uit een verouderde katholieke bundel, (de
zetting van Praetorius interessant verprutst) het Ere zij God, meerstemmig
natuurlijk, uit een grauwe protestantse. Nummer 13, de laatste, heeft als
opschrift: ‘Vroolijk’. Dubbel O, dat is vast dubbel vrolijk, zegt mijn
medetenor, van rooms-katholieke komaf. ‘Daar ruischt langs de wolken’, het
start, maar vrolijk klinkt het niet. ‘Dat kan heel anders’, zegt hij, en hij
zingt een paar regels zoals hij ze in zijn hoofd hoort. Dat is pas vrolijk!

De man bij het keyboard grijnst. ‘Sorry, ik kom uit een
familie waar we alleen psalmen op hele noten zongen, en gezangen sirenische
minneliederen werden genoemd. Volgens mij is dit echt te snel, zo kennen we het
niet.’ We proberen nog een paar varianten, en komen op een gematigd tempo, dat
de mensen vast graag mee zullen zingen.

‘Vrolijk, maar zonder dat ze het kunnen merken’, concludeert
mijn buurman.

Leuk, die kerkmuziek. Een lied is altijd meer dan een lied,
het wordt ook een symbool, en het zingen ervan een ritueel. Zo’n kerstviering
is dus het delen van rituelen, elkaar een beetje een inkijk geven in eigen
leven, eigen traditie. Zo gezien is het een voorrecht dat ik het Ere zij God
minstens drie keer mag zingen, de komende tijd! Misschien merken ze het zelfs
wel, dat ik daar vroolijk van word!

En dat de uitdrukking ‘sirenische minneliederen’,
geijkt in 1834, door Jacobus Klok en Hendrik de Cock, ingezet tegen de
Evangelische Gezangen, nog steeds gebruikt wordt, dat doet mijn historische
hart goed.