De gebedsweek voor de eenheid van christenen begint, bij ons
in Zeist, zondag met een oecumenische viering in de Thomaskerk. Zoals ieder jaar
zijn christenen in één bepaald land vroeg aan de gang gegaan om ons een vorm voor
een viering aan te bieden. Dit keer zijn het christenen in India. Als ik door
het boekje blader komen sterke mensen naar me toe, vrouwen en mannen. Of, hoe zeg ik nog liever,
opgeruimd, opgewekt. Velen van hen waren en zijn lid van de laagste kaste, de
Dalith. Zij mogen de troep van de bovenste laag opruimen. Als een van hun vrouwen
misbruikt uit een busje wordt gegooid komt er geen volksoproer.
En toch staan ze hier, en ze zingen en bidden en lezen de
bijbel. Verhalen van sterke vrouwen komen er in voor, de dochters van Selofchad
(Numeri 27) zijn het voorbeeld voor de strijd van Indiase vrouwen om erfrecht
te krijgen, in de mannetjessamenleving daar ongekend. De Samaritaanse vrouw is
hun vriendin, uitgestoten en geliefd tegelijk.
In een gebedsweek voor de eenheid moeten we maar geen
energie besteden aan allerlei gedoe, kleine dingetjes waar mensen zich nog
steeds enorm over opwinden. Beter om te gaan wandelen, wandelen met God, zoals
zij het thema aan deze week gegeven hebben.
De acht dagen hebben deze thema’s:
Eerste dag Op weg in gesprek
Tweede dag Op weg met een gebroken lichaam
Derde dag Op weg naar de vrijheid
Vierde dag Op weg als kinderen van de aarde
Vijfde dag Op weg als vrienden van Jezus
Zesde dag Op weg over grenzen heen
Zevende dag Op weg gaan in solidariteit
Achtste dag Op weg om te vieren
Een bijzondere meditatie bij de wetten van sabbatsjaar en
jubeljaar door de Indiase theoloog dr George.
De gebedsdiensten in Zeist op de site van de NoorderLicht.
