Vandaag de viering buiten, op het gras van het Zusterplein.
Met liederen over vochtig gras en bomen, over de zalm tegen de stroom in en
over vonkje van hoop. Met Pauline de Vet die vertelde over haar leven in Brazilië,
dat ze vanaf januari gaat opbouwen, met muziek voor kinderen in de favelas. En
met het verhaal van de oma die met haar paraplu en kinderlied de wolven
wegjoeg. ‘Wees niet bang’, zei Jezus drie keer. Durf het maar, tegen de stroom
in te gaan.
Het beeld van de zalm tegen de stroom in wordt verteld door
een schaapherder op het eiland Lewis&Harris, bij Uig, in het boek ‘Island
Spirituality’. Ik denk dat ik de man herken, we spraken hem buiten, bij
het scheren van de schapen, rustig aan, met een leven van
ervaring achter zich. We zagen hem op zondag in de kerk, toen hij ons als
ouderling welkom heette. Iemand in wie het oude ‘gereformeerde’ geloof en een
verworteling in de aarde samen gaan. ‘Geloof is als een zalm die terug wil naar
de plaats waar hij vandaan komt. Als hij omhoog springt, tegen de stroom in,
heeft hij geen garantie dat daar boven ook water is. Maar hij springt.’ Citaat
in Island Spirituality, Alastair
McIntosh, 2013.
Links naar de bijdragen van vanmorgen: Pauline de Vet, http://www.empoweredbymusic.org/ .
foto’s Fred Manschot Grafimedia, http://pkn-zeist.nl/foto/kerkendag-2014
Twee oude blogs van mij, over Hertha Müller, die over oma
vertelde:
‘Denk niet daarheen, waar je niet zijn mag.’
Daarnaast een blog over haar boek, Ademschommel.
Müller is Roemeense, lid van de Duitssprekende minderheid
daar, met een wrange geschiedenis die door wantrouwen en haat getekend is. Op 8
oktober 2009 kreeg ze de Nobelprijs voor de literatuur voor haar werk waarin ze
‘met de concentratie van een dichter en de vrijheid van een prozaschrijver het
landschap van de vernederden (dispossessed, hen van wie het bezit is afgenomen)
beschrijft’.
