Abeel, ook zilverpopulier genoemd,
de twijgen in de winter dicht witviltig.
Straks als het lente is met ritsels in de wind,
met loof gekroond, het blad gefilterd groen,
een wisse waas van dunbehaarde huid,
daar onder, sterk en kort, een stam vol vierkante structuren.
Het liefst te gast op schrale grond,
veel zeewind geen bezwaar.
Zilverwit, viltig, vorm verwaaid, gedrongen,
nee, niet geschikt voor stoere boomverhalen.
Abeel, alsof je zegt: Janee, let niet op mij.
gedicht, bij de beschrijving van knoppen en twijgen in “Winterflora bomen en struiken” van Dirk Slagter.
foto wildeplanten.nl
