Recent verscheen ‘Vieren’, teksten uit de Iona Community. Daarin vind je ook vijf teksten die woorden zoeken voor het geloof, in het stramien van de credo’s. Vanmorgen, tussen Hemelvaart en Pinksteren, landde deze in de gemeente waar ik voorging. Hij zal vast op andere plaatsen ook dienst kunnen doen.
Een manier van lezen kan zijn, dat de strofes over verschillende lezers verdeeld worden, misschien ook wel gelezen vanuit verschillende kanten van de kerk. De verbondenheid in de verscheidenheid mag blijken!
Wij geloven in God
die een zwervend volk tot zijn vriend maakte,
en het riep vanuit de slavernij de vrijheid in,
en die in Rachab, Tamar, Ruth, Batseba,
in Cyrus en Darius
van buitenstaanders ambassadeurs van Gods bedoelingen maakte.
Wij geloven in Jezus,
die vereerd werd door Perzische wijzen,
die als vluchteling asiel zocht en vond in Egypte,
die aan Syriërs de liefde van God verkondigde,
die Grieken interesseerde voor wat hij zei en deed,
wiens eerste evangelist een Samaritaanse was,
die in een Romein een geloof zonder weerga ontdekte,
die zag dat zijn kruis gedragen werd door een Libiër,
en die uitsteeg boven zijn moederland,
en zo overal aanwezig kan zijn.
Wij geloven in de heilige Geest,
die met Pinksteren bewees dat de hemel geen lievelingstaal kent,
die door de doop van de Ethiopiër duidelijk maakte dat racisme en geloof niet
samengaan,
en die kerken stichtte in oude en nieuwe werelden, in al die verschillende
culturen.
Wij geloven dat we God boven alles
kennen door Jezus
en tegelijk bevestigen we
dat God aanwezig is bij mensen
die Christus niet als hun Heer kennen.
We geloven dat het koninkrijk van
God
groter is dan de kerk
en dat de liefde van God
ons begrip te boven gaat.
Daarom vieren we dat Gods wegen niet samenvallen met onze wegen,
dat God zelf de goede bondgenoten kiest,
en zelf het recht heeft
alle menselijke verwachtingen te overstijgen.
We zegenen God voor altijd!
Uit ‘Vieren met teksten van de Wild Goose Resource Group’, vertaald door Roel Bosch, Utrecht 2018, p. 115, 116.
