8 april – 17 juni: 18 april
De reis werpt z’n schaduw vooruit. Nou ja, dat klinkt veel
te donker. Maar vier weken naar Groot-Britannië, naar eilanden waar niet veel
meer is dan een Post Office, nee, geen cash machine, nee, geen dertig soorten
shampoo, nee, nog een heleboel meer niet, dat vraagt om Maatregelen.
Luxeproblemen. Als Cuthbert, de Heilige van Lindisfarne/Holy Island, het te
druk vond worden liet hij zich afzetten op een eiland verderop, waar helemaal
niemand was. Dan leefde hij van wat oud brood, zeegras, een vis of wat
schelpdieren, totdat ze hem weer ophaalden. Hij was bij de wilde dieren en de
eidereenden en otters dienden hem. Haren wassen? Weinig kans. En ondertussen,
in de abbey waarnaartoe de mensen van her en der kwamen om de heilige te
spreken, niets geen: ‘Nee, hij is momenteel is niet bereikbaar, probeer het
over een half uur nog eens …’ maar: ‘u kunt natuurlijjk ook blijven wachten,
hoeveel weken heeft u de tijd?’
Vandaag Psalm 87. ‘Waar wij Hem roepen, zingen daar zal Hij zijn.’ Welk eiland,
welke heilige stad dan ook? Oosterhuis houdt het kort, in dit lied, dat uitloopt
op het levende water: ‘En ik wist en
beaamde, daar ontspringt mijn bron.’
Jim Cotter maakt er een langere psalm van,
met ‘Egypt the old enslaver, Babylon the ancient foe’ die opgaan naar
Jeruzalem, en gemengd worden met
‘Pilgrims to Jerusalem,
to Mecca and to Rome,
faithful of Canterbury,
of Geneva and Byzantium:
gatherers to the rivers,
to the Naranjara and the Ganges…’
allemaal verleid door de God van vrede en liefde, die groter is dan de idolen
van de naties,
God, dieper mysterie dan welk geloof ook.
Mooi gezegd. Psalm 87 maakt wel wat los… Zou iedereen hem nog terug kennen?
10
weken studieverlof: de betekenis van keltisch-christelijke
spiritualiteit voor de christelijke gemeente nu en morgen. Een
regelmatig verslag. Aan het slot steeds aandacht voor de Psalm die ik vandaag las, in de versies van Huub Oosterhuis, 150 psalmen vrij, en Jim Cotter, Out of the Silence into the Silence.
