Zijtwijgeindes gedoornd
Het is nu lente, buiten, Meijendel,
je hoort de meidoorns voordat je ze ziet.
Hier met een zingend zwartkopje gevuld,
daar overstromend met de klank van nachtegaal.
Voorzichtig kom je dichterbij, je wilt niet storen.
Dat komt goed uit, want nader je te snel,
dan prikken zijtwijgeindes, puntgedoornd, je huid kapot.
De meidoorn, klein van blad,
half struik, half boom, beschermt zich meer dan goed.
Alleen voor wie wil zingen opent hij zijn hart.
Foto: Meidoornhaag in Reestdal; napolihouse.net
